90’lı Yıllarda öğrenci olanlar bilir. O zamanlar “Sınıfça disipline gitmek ” diye bir tabir vardı. Haylaz ve bir türlü kontrol altına alınamayan, hiç bir zaman suçu üzerine almayan, savunmasını dinlediğinizde kesinlikle kendisi sütten çıkmış ak kaşık, hep başkaları kötü olan bir sınıf. Ve bu sınıf aslında her dersten zayıf almayı, her hocadan fırça yemeyi o kadar da suç saymayıp onların da sebebini ona buna yapıştırıp hiç ” Yahu herkes kötü hep ben mi iyiyim” dememe sanatını çok iyi yapardı. Hatta ve hatta, kendisi farklı hocaların derslerinde “Sınıf’a verdiği zarar yüzünden tahtaya çıkıp sopa yerken, sırasında usulca oturan diğer öğrencilerin bakışından ifrit olup, kendi düştüğü durumdan hicap duymadan kendisini hırpalayan hocaya o ifrit olduğu kişileri ” Hocam bana gülüyorlar ” diye şikayet ederdi. Ve nasıl bir aymazlık yaşıyorsa kafasında kendisini de hep özel zannederdi ..

Buraya kadar anlatımda muhakkak 45 yaş üstü herkes öğrencilik yıllarına gidip o zamanki arkadaşlarından birine ” aynı bizim ….” gibi deyip , etiketi ona yapıştırdınız değil mi?

Bizler bu asrın Müslümanları olarak en iyi yaptığımız şey “yapıştırmak” zaten, hiç kendi üstümüze almayız. Önceden bir vaiz vaaz esnasında bir şey konuyu aktarırken insanlara ” bu hadisi burada okuyorum ama, bunu ben okurken önce kendi nefsime sonra size söylüyorum ” derdi. Şimdi o da kalmadı.

Hz. Peygamber  “Ya Ömer beni seviyor musun?” dediğinde “Anam babamdan sonra en çok seni seviyorum Ya Rasulallah ” cevabına efendimiz “Olmadı Ya Ömer, önce Allah ve Resulünü sonra Anne Babanı seveceksin “ demesini nasıl anladık (!) .. Şimdi biri de çıkıp bunun uydurma bir rivayet olduğunu da söyleyebilir. Çünkü , son zamanda işimize  gelmeyen her şeyin bir kılıfını da bulmayı da öğrendik …

Bizim cemaatimiz, bizim derneğimiz , bizim hocamız , bizim başkanımız , bizim oğlumuz , babamız , Eşimiz , evladımız bir haram işlediğinde , yolsuzluk , rüşvet ,  torpil, hakkı olmayanı almak, Haksızlık etmek , Yalan söylemek , iftira atmak gibi, İslami düsturları eğip büktüğünde  ÖNCE ALLAH VE RASÜLÜ diyebildik mi? Koca bir    “HAYIR ”

Halbuki bizim Müslüman olarak görevimiz neydi? Sadece “EMROLUNDUĞUN GİBİ DOSDOĞRU OL” idi.. Zaten adam gibi yaşamadığımız  İslam’ı biraz daha ucundan kıyısından kırptık …Hani o küçük sınavlar dediğimiz bölgesel depremlerden sel felaketlerinden ders çıkarmayıp , bunun bizimle alakası olmayan insanlar yüzünden olduğuna inandırdık kendimizi ..

Hani şimdilerde coronavirus yüzünden bir bela içindeyiz ..Bunda Müslüman olarak payımız olma muhasebesini hiç düşünmeyip , Bak görüyor musun, “NEWSWEEK ” dergisi efendimizden bahsediyor .Bak görüyor musun? “Hıristiyan alemi  İtalya’da namaz kılıyor , öbür tarafta ezan okunuyor ” gibi böbürlenmelerle yine ” Bak , ben Müslümanım, insanlar sonunda anladı” diye yine kendimizi bir havaya sokmuşuz ki sorma … Halbuki, Allah onlara değil bize şu dersi veriyor olabilir mi?

” EY KULUM, BAK SANA NE FIRSATLAR VERDİM, KENDİ AKRABANI DOYURMAKTAN, KENDI CEBİNİ DOLDURMAKTAN, KENDİ MAKAMIN İÇİN HAKKA HIZMETI BIRAKMAKTAN VAZ GEÇMEDİN, BU DİNİ DE HİÇ DERT EDİNMEDİN, BAK BENİM SANA HİÇ İHTIYACIM YOK, EN ZALİME FIRSAT VERİRİM, ONUN ELİ İLE TÜM DÜNYADA DİNİMDEN ‘DE PEYGAMBERİMDEN DE BAHSETTİRIR, SECDE ETTİRİP NAMAZ KILDIRIRIM. ASLINDA SENI HALIFE OLARAK GÖNDERDİĞİM DÜNYADA SANA HİÇ İHTİYACİM YOK”  demiş olabilir mi?

Sınıfça disipline gitmişiz, uyarıyı alamıyor hala, etrafımıza caka satıp, kendimizi özel zannediyoruz. Allah akıbetimizi hayr eylesin…