Empati ve Sınırlar

"Ama", sorumluluk kuran bir bağdır..
Bu ara ben içsel yolculuklardaysam tabi ki, sizi de bırakmam hep birlikteyiz🥰
Buradaki ilk yazım lakin yolumuz daha önce de kesişmişti.
Alışılagelmiş söylemle yeni değil, yeniden 😉 Merhaba
Hepimiz zaman zaman söyleriz cümlenin ama'dan öncesi iptal diye.
Peki sorumluluk kuran bir bağ denince sizin aklınıza neler geldi, benim ilk düşündüğüm fazla empati yapmamak gerektiği.
Karşı taraf adına özür üretmek gibi bir şey.
Bu gün neye göz yumdum, neyi bastırdım, neyi görmezden geldim?
Ortak çaba, birlikte atılan adımlar amenna ama günün sonunda biri diğeri için açıklama yapmak ya da kabul etmek zorunda kalıyorsa minik bir girdap başlamıştır dikkat dikkat.
Karşılık özür değil değişen davranış olmalı.
Yakın çevrem bilir, ben benden özür dilenmesini hiç sevmem.
Hatta rica ederim bunun için.
Bende ki hissiyat ben yaptım, sen işine gelirse durumundasın…
İster hazmet, ister git, ister anlayış göster, ne yaparsan yap.
Ben aynını yapar özrümü diler geçerim, gerçekten işine gelirse.
Birine yanlışlıkla çarpınca özür dilenir, basit, günlük insani hatalar için evet ama kızacağımı bildiği halde, hatta bunu konuştuğumuz halde oluyorsa, bu sadece işine gelirse demektir.
Burada önemli olan davranışı düzetmek, tekrar etmemek, ama içerikli bir yorgunluk yüklememek.
İletişim satır arasını okumak değil, ilişki de bu değil.
Özür üreterek, empati yaparak, görmezden gelerek olmaz.
Hiç bir ilişki türü için uygun bir davranış değil bu kendi çocuklarımız (büyümüşler için) dahil kimseye ebeveynlik yapacak değiliz. Bu mantıklı ve mümkün değil.
İlişkiyi güçlü ve sürdürülebilir yapan en önemli unsur dengedir, hemen ardından da iki tarafında yetişkin olabilmiş olması gelir.
Bir düşünüp değerlendirelim hayatımızda ki insanları, ilişkileri dengede miyiz yoksa ama girdabı usulca dibe çekmeye başladı mı?
Hayat yorgunlukları, geçmişten travmalar, az gelişmiş yönlerimiz bizim için zaten yorucu, mola için olsunlar dediğimiz, sevdiklerimiz de yorgunluk olmasınlar, bizde onlara olmayalım.
Biraz içimize doğru bakalım ne kadar ama dedik, ne kadar duyduk.
İyileşmemiş insanlar kulaklarıyla değil iç güdüleriyle dinlerlermiş, ne kadar doğru yüreğimize soralım bizde.
Hoşça kalın, sevgiyle kalın..
Mottomuz aynı, dünyayı sevgi kurtaracak…