Ramazan hakikaten sadece ibadetlerimizi arttırmakla kalmıyor; Hayr – hasenat, iyilik yapma duygularımızı
da arttırıyor. Bu açıdan da önemlidir. Fitreler, zekatlar, sadakalar vb derken toplumda paylaşma, üleşme, mağduru, çile
çekeni anlama zirveye ulaşıyor. İslam bunu emrediyor, müslümanlık böyle daha güzel yaşanıyor, huzur veriyor.

“Ey îmân edenler! Oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi, Allâh’a karşı gelmekten sakınasınız diye,
sayılı günlerde size de farz kılındı…” (el-Bakara, 183-184)

Oruçla sadece nefsimizi terbiye etmiş olmayız. Aynı zamanda vücudumuzu dinlendirerek adeta organlarımızı
rektefeye – bakıma(dinlenmeye) almış oluruz. Oruçla sabrımızı arttırır, beklemeyi öğreniriz. Darda olanın, imkanı
olmayanların halinden anlarız. Paylaşma duygusu böylece hayatımızın her alanına yansır.

Osmanlı döneminde minareler mahyalarla süslenirken, dükkanlar hatta, sokaklar ” Hoş Geldin Ramazan ”
süslemeleriyle donatılırmış. İmkan sahipleri iftar sofraları kurar; Sofralarına teşrif edenlerine ” Diş Kirası ”
öderlermiş. Çocuklar oruca alışsın diye öğleye kadar oruç tutturulur: Öğlen yemeği yedirildikten sonra tekrar oruca
başlatılır buna da ” tekne orucu ” denirmiş.

Yahu pideler bile Ramazan ayında daha bir başka oluyor. Sanki kokusu, lezzeti değişiyor. Oruç ayına
farklı bir hava katıyor. Güllaç ise vazgeçilmez tatlı oluyor. Ne de olsa hafif mideye dokunmuyor. Gerçi Ramazan’a has
bir çok tatlımız var ama Güllaç’ın yeri başka derim.

Bir Ramazan ayına daha erdik. Rabbimiz şuurunda olmamızı nasip etsin. İnsanlarımızın, tüm İslam Aleminin
uyanışına, Müslümanca yaşayıp, müslümanca düşünebilmemize vesile kılsın İnşaallah. Sağlık, huzur, bereketle nice
Ramazanlar yaşamanız temennilerimle; Hoş Geldin Ey Şehri Ramazan diyorum Vesselam…