Beklenen oldu ve son maçta taraftar beklenileni yaptı ve “YÖNETİM iSTİFA” sloganlarıyla maçı bitirdi.
Yıllardır maçlara gitmiyorum. Küfür, taşkınlık, korner atan rakip takım oyuncularına çakmak ve bozuk para yağmuru, kendi futbolcusunu ıslıklama, maç öncesi rakip taraftarla çatışma…
Tribünlerin, “En büyük taraftar, futbolcular sahtekâr” arkasından “Yönetim İstifa”… Yöneticilere küfür… Say say bitmez. Geçmişte kulübe katkı koyan Bursalı sanayici ve iş adamlarının bazıları taraftarların (!) istifa ve küfürleri yüzünden, bazıları da bazı taraftar derneklerinin bazı talepleri yüzünden çoktan kulüpten kopmuşlardı. Yönetici olan sanayicilerin fabrikasına birkaç arabayla gidip, “Harçlık” alıncaya kadar bekleme…
Küfür, basket maçlarına da yansıdı. Basket takımını nasıl bir anlayışla destek vermek için rakip takıma küfretmek… Gözlemci yazmadığı için ceza alınmadı. Ama garantisi yok. Kulüp, çalışanlarına ve futbolcularına aylardır maaş ödeyemiyor. Taraftarın katkısı 600 bin lira ceza ödetmek.
Sonra bazı taraftarlar bir futbolcumuza “Seni bu şehirde yaşatmayız” dedi. Yönetim de sustu, futbol basınımız da. Tribünlerde oturan taraftarlar kimi futbolcuları ıslıklamaya ve yuhalamaya başladılar. Yine susuldu. Ne de olsa taraftardan büyük yoktu. Yenilgiler başladı ve maçlarda geçen yıllardaki sloganlar duyulmaya başlandı. Yönetim istifaya çağrıldı.
Taraftarların bu süreçte katkısına gelince; Bursaspor, bu yıl saha kapa ve tribün kapatmada birinci, ceza ödemede üçüncü oldu. Ceza verilen ve seyirci olarak sadece kadınların ve çocukların stadyuma alındığı maçlarda küfür etmek için organize edilen kadınların küfürleri yüzünden kulüp yine ceza aldı.
Kulüp başkanları loca ve kombine kartı satmak için yırtınırken taraftarlar (!) bu bedelin kat ve kat fazlasını kulübe ceza olarak ödettiler.
Futbolcuları taşıyan taraftarlarca önü kesildi, futbolculara saldırıldı. Yönetim sessiz kaldı. Bütün yabancı futbolcular o gün, şehri terk edip, alacaklarını FİFA kanalıyla alırlardı. Aynı şekilde yerli futbolcular maçlara çıkmaz, alacaklarını Futbol Federasyonu’ndan alırlardı. Taraftar (!)baskısı takımı sıra takımı haline getirdi. Bir mucize oldu ve kümede kaldık. Bu kadar borçla küme düşseydik, bir zamanlar liglerde fırtına gibi esen Zonguldak, Bolu, Sakarya ve Kocaelispor’un olduğu yerde alırdık soluğu.
Yönetimin en büyük hatası tribünlere kulak vermesiydi.
Seyirciye gelince bence Bursaspor’un bugünkü seyirciye ihtiyacı yok. -Kulübün seyirci yüzünden ceza ödemediği hafta yok.
-Teknik direktörler bir kısım seyircinin yaptığı tezahürat yüzünden gidiyor.
-Takımın havasını taraftarım diyenler bozuyor ve takımı sıra takımı haline geliyor.
-Futbolcular tehdit ediliyor.
Bu yüzden sadece ailesiyle gelenler maçlara alınsın. Bunu yaparsak stadyum kulübe gelir
kaynağı olur.

Futbol yazarlarımız, TV yorumcularımız da “Aman taraftar, taraftar” söyleminden vazgeçsinler artık. Taraftar kulübe katkısı bu, acı ama gerçek.
Spor yazarları, taraftar böyle ya kulübe yön verenler? Elimize Şenol Güneş gibi bir nimet geçti, ama kulüp yönetimini belirleyenler Şenol Güneş için “Takım iyi, futbolcular iyi, hocanın bir katkısı yok, kim olsa yapar” dediler. Sezon sonu hocayla görüşmediler. Şenol Güneş’i Beşiktaş yönetimi takımın başına getirdi, sonuç, kısıtlı bütçeye rağmen iki şampiyonluk kazandırdı. Güneş’le devam edilseydi belki ikinci şampiyonluk için mücadele ederdik.
Bursaspor’un mali açıdan kurtuluşu ve zaman içinde kurum olmasını istiyorsak 21 yaş ve altı takımlardan futbolcu alıp oynatacak cesarette teknik direktörlere ihtiyacı var. Alt yapının başına yetenekli insanlar getirilmelidir. Belediyenin verdiği benzinliklerin satışından alınan onar milyon dolarla vasat 2 topçu alınıyor.
Bunlar olmazsa bu taraftar (!) ve bu borçla bir gün komşu il takımlarının başına gelen bizim de başımıza gelmesi kaçınılmaz olacaktır. Geçmişi sorgulayalım, ders alalım ve ona göre bir yol haritası çizelim.